Rozróżnianie tych trzech jest szalenie istotne. Dawać! – niby jest źle, ale naprawdę to bardzo dobre (Dz 20:35). To coś więcej niż przekazywanie dóbr; to natura Boga! To przywilej i owoc pięknego serca sługi. Brać! – niby jest dobrze, ale naprawdę jest źle, jeśli pozostaje celem, wynika z ciągłych roszczeń. Żeby jednak dać, trzeba mieć i być zaspokojonym. Trzeba wciąż Przyjmować! jak dziecko (Mk 10:15). ▶ 50 min
